کمبود موادغذایی و شورش‌های مردم ایران در سال‌های جنگ‌جهانی‌دوم 1320 تا 1324ش/ 1941 تا 1945م

قوای متفقین با نقض بی‌طرفی ایران، در سحرگاه سوم شهریور1320/اوت۱۹۴۵ و ورود به خاک ایران، مشکلات  اقتصادی و سیاسی و اجتماعی فراوانی را به همراه آوردند و برخی اعتراض‌ها را در کشور موجب شدند؛ ضمن آنکه با این حرکت نشان دادند، دول بزرگ به پیمان‌های بین‌المللی چندان پایبند نیستند. پرسش اصلی این مقاله، بررسی علل و عوامل موثر در این اعتراض‌ها و  ناآرامی‌های ناشی از آن در کشور است. از آنجا که این موضوع مربوط به منطقه جغرافیایی خاص نمی‌شود، نگارنده مثال‌هایی از اسناد و گزارش‌های آن زمان که در آرشیوهای مختلف موجود بود، به‌عنوان شاهد آورده است. تمام نمونه‌ها نشان‌دهندﮤ آن است که حضور غیرقانونی متفقین در ایران  و تامین نیازهای آنان، از منابع موجود در ایران، قحطی‌های مکرر  و مرگ‌ومیر  مردم بی‌پناه  در مناطق مختلف را به دنبال آورد.  مردم گرسنه ایران نیز در وضعیتی که دولت ایران فاقد هرگونه قدرت، برای حمایت از آنان بود، دست به شورش‌ها و اعتراض‌هایی زدند؛ اما اغلبِ این اعتراض‌ها را نیروهای اشغالگر سرکوب کردند. اهمیت این مطالعه در آن است که نشان می‌دهد چه کسانی مسئول هزینه‌های تحمیل‌شده به ایران، در این دوران هستند. روش تحقیق در این مقاله کتابخانه‌ای و استفاده از اسناد منتشرشده در این باره است.